Jij kwam opnieuw in mijn leven

Jij kwam opnieuw in mijn leven
maar kon mij niet meer die vroegere vreugde geven
alles wat ik eens met jou graag had gewild
leek nu zo stom,zo dwaas zo verkild.

Mijn dromen waren hunkerend blijven hangen
als een onbereikbaar en te groot verlangen
zoiets als ijsbloemen op een winterruit
hadden zij geen toekomst, bloeiden zij snel uit.

Toch liep ik achter die verloren illusies aan
‘k zag mezelf in die grauwe mist of nevel staan
in mijn bloeiende handen viel een dode roos
en in de nacht verborg ik ze in een zwarte doos.

Mijn liefde ging slechts bloeien in de nacht
als zij door een lieve droom nog eens werd herdacht.
En ik was voor jou allang gestorven…
uitzonderlijk ging de roos nog éénmaal bloeien op een morgen!

En toen kwam jij opnieuw in mijn leven
bijna na een mensenleven,.. zo maar heel even
en eigenlijk had het niet de minste zin.
want jij- jij bracht alleen het einde.
En ik- ik gaf je ooit begin.


©Greta Casier